وَأَوْحَىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ ‎﴿٦٨﴾‏ ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا ۚ يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ‎﴿٦٩﴾‏

و خداوند به زنبور عسل وحی کرد که در کوهها و درختان و بلندی ها منزل گیرید. سپس از میوه های شیرین و شهد گل های خوشبو بخورید و راه پروردگار خودتان را بپویید. آنگاه از درون آنها شربتی شیرین به رنگ های گوناگون بیرون می آید که شفای مردمان در آن است. در این آیت و نشانه ای است برای گروهی که تفکر می کنند